با روی کار آمدن دولت سیزدهم زمزمه هایی در استان به گوش رسید که قرار است یک استاندار ویژه از سوی دولت برای خوزستان انتخاب شود و پس از نشر شایعات و گمانه زنی ها در مورد گزینه های احتمالی یک خوزستانی با داشتن کارنامه وزارت به عنوان استاندار ویژه انتخاب شد. نکته قابل تامل کاربرد پسوند ( ویژه ) برای استاندار کنونی است و اولین سوالی که به ذهن می رسد و این پرسش مطرح می شود آیا با وجود ویژگی پتانسیل های بزرگ در پهنه خوزستان تاکنون هیچ نگاه ویژه ای به استان خوزستان در این ۳۳ سال پسا جنگ نبوده است؟
به قلم/پیام طاهری
با روی کار آمدن دولت سیزدهم زمزمه هایی در استان به گوش رسید که قرار است یک استاندار ویژه از سوی دولت برای خوزستان انتخاب شود و پس از نشر شایعات و گمانه زنی ها در مورد گزینه های احتمالی یک خوزستانی با داشتن کارنامه وزارت به عنوان استاندار ویژه انتخاب شد. نکته قابل تامل کاربرد پسوند ( ویژه ) برای استاندار کنونی است و اولین سوالی که به ذهن می رسد و این پرسش مطرح می شود آیا با وجود ویژگی پتانسیل های بزرگ در پهنه خوزستان تاکنون هیچ نگاه ویژه ای به استان خوزستان در این ۳۳ سال پسا جنگ نبوده است؟
به نظر می رسد این نگاه ویژه نبوده است سر در گمی و آشفتگی در مسیر توسعه خوزستان و شاخصه های رو به سقوط خود بیانگر این واقعیت می باشد. در این مدت زمان طولانی اندک کنشگران در غیبت مسئولین پنهان شده در اتاق های شیشه ای و هر کسی که در چند دهه گذشته در این استان مسئولیت مدنی بر عهده داشته مشکلات را شناسایی و هشدار داده اند ولی شوربختانه آن درک و دور اندیشی در عالیجنابان شیفته ی پست و مقام چه استانی و چه پایتخت نشین وجود نداشته است.
متاسفانه در چند دهه گذشته تنها خروارها شعار، وعده از طرف مدیریت کلان استان که بله قربان گوی مرکز نشینان بی دغدغه که بعضا چهره های مطرح خوزستانی هم در میان آنها کم نیستند هیچ چیز دیگری عاید این مردم خون گرم، نجیب و همجوار ثروت های خدادادی نشده است.
با اینکه همگان معترف هستند که این استان نقش پر رنگ و ویژه ای در اقتصاد ایران در دوران معاصر داشته است که به حق و بدون اغراق در صد سال گذشته ۸۵ درصد منابع مالی ایران از ثروت های طبیعی آن به دست آمده است و بسیاری از پیش رفت های اقتصادی، سیاسی، و فرهنگی مدیون آن می باشد.
آیا واقعا این مردم سزاوار این همه مشکلات هستند؟ مردمی که بدون کوچکترین چشم داشت تمام داشتهای خود را با تمام هم میهنان خود تقسیم کرده و در راه آبادی و پیش رفت و استقلال ایران زمین همت های بسیاری کرده اند. مردم خوزستان گویا در چند دهه گذشته از مام وطن رها و فراموش شده اند. به نظر می رسد استانداران بومی و غیر بومی این استان تاکنون عملکرد موثری در پیشبرد توسعه خوزستان نداشته اند دلایل انتخاب برخی از آنها برای سکانداری استانداری خوزستان برای همگان مشخص و عملکرد آنها به هیچ عنوان قابل دفاع نیست، کسانی که در این سالها بر صندلی استانداری تکیه زده اند چشم، گوش و حواس آنها فقط به مرکز بوده است مبادا کاری بکنند که آینده سیاسی شان خراب شود و گاهی حتا برای ارتقا آینده سیاسی خودشان منافع استان را به چوب حراج زده اند حتا گفتمان بومی و غیر بومی که توسط برخی رسانه های خوزستان پمپاژ شده است هم چندان تاثیری بر حل معمای توسعه نیافتگی خوزستان نگذاشته است چرا که تفاوتی در عملکرد انتخاب مدیران بومی و غیر بومی مشاهده نشده است. در این چند دهه مردم خوزستان به شدت ناامید و سر خورده از وعده ها هستند.
جناب آقای خلیلیان استاندار ویژه
مردم استان خوزستان صداقت در گفتار و شفافیت در عملکرد میخواهند، باورش سخت نیست اگر بپذیرید افکار عمومی خوزستان و برخی مدیران هنوز نمی دانند استاندار ویژه چیست، چه تعریفی دارد و در دوره پسا استاندار ویژه قرار است چه رخدادهای خوشایندی در مسیر پیشرفت خوزستان حاصل شود؟
خوزستان بیش از سایر استانها به وضعیت قرمز در بحران توسعه نیافتگی انسانی رسیده است و آفت های این بحران نه تنها در جوامع انسانی بلکه دامنه آن سیستم نهادهای اجتماعی، سازمانی و مدیریتی صنایع سنگین استانی را فرا گرفته است.
مسئله بحران نقش ها به نظر می رسد ریشه هایش بسیار بیش از این گسترش یافته است و شاید این هم به بیماری مزمن تبدیل شده که جراحی آن نیاز به پروسه زمانی آموزش و آگاه سازی و تربیت نسلی تازه براساس تربیت اجتماعی و مسئولیت پذیر مدنی دارد چرا که دسته ای از جریان ها و بازیگران سیاسی با همین شعار ذهن های شهروندان را بمب باران کرده اند و با عوام فریبی بر صندلی نمایندگی مجلس و شوراها تکیه دادند بعدها خود به آفت ها و ویروس هایی بر سیستم سازمانی و مدیریتی استان تبدیل شدند و نیروهای غیر متخصص و غیر شایسته را بر نظام اداری و مدیریتی تحمیل کردند. علائم، شواهد و زمینه خطر بحران نقش ها را هر از چند گاهی از لابه لای اخبار و رویدادهای ناگوار اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و زیست محیطی که در نقاط گوناگون این استان رخ می دهد را می توان به آسانی پیش بینی، شناسایی و تحلیل نمود.
برخی بحران های اجتماعی، آسیب های اجتماعی، ناهنجاری های فرهنگی اجتماعی، درگیری های قومی قبیله ای و قتلها که گاهی اخبار آن در گوشه ای از استان رسانه ای شده است با واکاوی ها می توان به روشنی خطر بحران نقش ها را در بروز زمینه های آن رخداد شناسایی نمود.
بنابراین اگر اقتصاد، نظام اقتصادی، نهادهای اقتصادی مهم ترین شاخصه ثبات اجتماعی و حفظ بنیان های سیاسی اجتماعی فرهنگی یک جامعه است پس بحران نقش ها اگر به ریشه های این پایه ها و بناها آسیب بزند تصور پیامدهای منفی آن در بروز هرج و مرج اجتماعی و سیاسی و ایجاد بحران های متداوم در یک جامعه و جغرافیای انسانی و منطقه ای بسیار ترسناک و نگران کننده است
مردم خوزستان کوتاه شدن دست مافیاها از سر استان را می خواهند مردم خوزستان از بین رفتن مافیای با نگاه قومی قبیله ای را خواستار هستند مردم خوزستان خواستار آن هستند که شایستگان از میان کنشگران سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انتخاب شوند تمام دولت های پس از جنگ در گفتار و توصیفات زیبا خوزستان را سرزمین مقاومت و ایثار و اینکه دین خود را به کشور ادا نمود دانسته اند ولی در واقع هیچ کدام از این دولت ها تاکنون کار درخشانی برای آبادانی خوزستان نکرده اند و تنها بر مظلومیت خوزستان اشک تمساح ریخته اند امیدواریم امیدواریم و باز هم امیدواریم دولت سیزدهم و استاندار ویژه آن واقعا نگاه ویژه به این استان و مشکلات آن داشته باشند و با گره گشایی اندکی از انبوه مطالبات انباشته شده کمی از رنجهای انسانی خوزستان بکاهند.
مطالب مرتبط:
