بیهقی و زمانه ما…
بیهقی و زمانه ما…

نخستین روز آبان مصادف بود با روز بزرگداشت ابولفضل بیهقی و همچنین روز نثر فارسی …

 

 

 

 

به قلم: رضاکیانی

❇️ نخستین روز آبان مصادف بود با روز بزرگداشت ابولفضل بیهقی و همچنین روز نثر فارسی …
جای بسی سئوال است که تا چه میزان افکار عمومی تحت تاثیر این مناسبت قرار گرفت ؟
آیا تحلیلهای ارایه شده موجب برانگیخته شدن نگرش پژوهشی و برداشتن گامی رو به جلو در وادی بیهقی شناسی و بازشناسی اثر جاودان او گردید ؟
✅خوانش(( تاریخ بیهقی)) ؛ یا بقولی معروف به تاریخ مسعودی ( اشاره به برخی حوادث دوران مسعود غزنوی ) همیشه بوی تازگی دارد و آهنگ پویش را بر اندیشه و روانم می نوازد ، علاوه بر آموزه های تاریخی ، بی تردید یکی از زیباترین نمونه های نثر فارسی است ( مانند : کلیله و دمنه ، گلستان و قابوسنامه و ‌‌‌… ) …
🔰روز پاسداشت مفاخری چون ابوالفضل بیهقی را باید ارج نهیم ، اما سزاوار است که نگرشی ژرف بر اندیشه ، دغدغه مندی ها ، روانکاوی و ذوق بیهقی در توصیف وقایع داشته باشیم ، توصیفاتی هنرمندانه که وقایعی از تاریخ را بدون تحریف ، اما با زبانی خلاق روایت می کند … ظرافت در ترسیم صحنه پردازی رویدادها ، درج گفتگو ها ذهن مخاطب را با ماجراها پیوند می دهد ..‌.
⚜️(( تاریخ بیهقی )) اگرچه از دوران معاصر دور است ، اما با اندکی دقت و ظرافت می توان درس هایی تفکربرانگیز برای تمامی نسل ها و عصرها ، رگه های ارزشمندی از ادبیات تعلیمی و عبرت های آگاهی بخشی انسان ها را (با ظرافت و دقت هنرمندانه بیهقی ) از دل آن بدست آورد و برای عصرها و نسل ها مورد توجه قرار داد .
سخت اعتقاد دارم در روزگار کنونی ، به رجعت ، تحلیل و تفکر در میراث وزین (( تاریخ بیهقی )) نیاز داریم …
🌐 در عصری که علی رغم جهش های علمی ، اما در ساده ترین مکاتبات ، تهیه گزارش ها و قلم فرسایی های روزانه ، گاهی دچار لکنت نوشتاری می شویم !
و ادبیات تکراری ، بی روح و بدور از خلاقیت و زیبایی ، انتقال (( مفاهیم ارزشمند )) را مسکوت
و یا در مواقعی نیز ادبیاتی سنگین و متکلف ، اما عاری از حداقل معنی بر گفتمان ما حاکم می شود !
و صدافسوس ، لحظاتی نیز در غیاب اندیشه ورزی و پژوهش عمیق ، بی انصافی و شایعه پراکنی و موجسواری های کاذب ، در فضای مجازی شاهد باشیم … براستی تا چه اندازه نسبت به
اتخاذ زببایی و خلاقیت در ثبت وقایع امروز ، اهتمام می ورزیم ؟ بسیار تلخ و دردناک است اگر با سردی و سطحی نگری یا براساس منفعت مادی شخصی ، نسبت به ثبت و شرح وقایع اقدام کنیم …
این ماهستیم و میراث گرانسنگ بیهقی ها
*سخنی نرانم تا خوانندگان این تصنیف گویند شرم باد این پیر را…*
*غرض من آن است که تاریخ پایه‌ای بنویسم و بنایی بزرگ افراشته گردانم، چنان که ذکر آن تا آخر روزگار باقی‌ماند ( بیهقی )*