نگاهی به زندگانی هنری و آثار ادبی محمدنوروزی بابادی

یادداشتی به قلم: پدرام طاهری

مجموعه شعر «وقتی داغ آدم تازه می شود» و کتاب «سه نمایش» عنوان دو اثر تازه انتشار یافته محمد نوروزی بابادی در سال جاری است که توسط انتشارات هرمز به چاپ رسیده است.

کتاب شعر «داغ آدم که تازه می شود» کتابی ست که دغدغه های شاعر را درطی سالهای دور و نزدیک دربر می گیرد. اشعاری اجتماعی که بدلیل ساختار اشعار می تواند روی هر خواننده ای تاثیر بگذارد در رابطه باهرکدام از اشعار می توان مطالب زیادی نگاشت، چراکه بعضی از اشعار واقعیت های زندگی را بیان می کند.

دردها و رنجها و نداری و امیدواری و باران و نور ازاساس اشعارهستند. برای مثال قطعه شعر «باشو غریبه کوچک» که برای عدنان عفراویان سروده شده بخاطر فیلم سینمایی باشو غریبه کوچک و بخاطر بی عدالتی هایی که در حق باشو که آن زمان ده ساله بود صورت گرفته، سروده شده. همانا بصورتی واقعیت زندگی خود بازیگر است که متاسفانه بعد از این فیلم رهاگردید و با دکه سیگار فروشی اش در لشکر آباد روزگار می گذراند، به قول شاعر تا از گرسنگی نمیرد، یا خاطرات دوران کودکی شاعر زمانی که حدودا ۷ ساله بود در شعر محاوره ای بلند بنام «یاداون روزا بخیر!» که شخصیت های آن همسایگان و دوستانش است و روابط آن روزگار و چه زیبا آنها را به تصویر کشانده است.

ما به غیر از چند شعر مثل «پریا»ی شاملو کمتر این سبک سرودن را داریم که نوروزی بابادی به خوبی ازعهده آن بر آمده است، یاشعر محلی به زبان بختیاری به نام «مو بی قرار مالمیر» ازشرایط اجتماعی مالمیر می گوید شاعر که در ازای سبک خاص خود است توانسته که در چهارچوب اشعارش حرف دلش را بزند و درواقع می توان گفت اکثر اشعار این شاعر دچار شعار زدگی نیست و با عنوان دردها و رنجها در آخر به خواننده اش امید می دهد.

محمد نوروزی بابادی شاعریست خودساخته و با دانش.
او با شناختی که ازسبک ها دارد شعر می گوید و همان گونه که گفتیم زبان خاص خود را دارد. وی با توجه به نیاز زمانه به فرهنگ و ادبیات ایلی خود که همانا بختیاری است، وفادار هست و از کسی تقلید نمی کند و سعی می کند که از واژه های محلی در اشعارش استفاده کند که می تواند به زبان و ادبیات فارسی کمک بزرگی نماید.
از مجموعه نمایشنامه هایش که درکتاب «سه نمایش» انتشار داده نیز تلاش نمود بین شادی ها و رنجهای ایلی و مسیر مسائل فارسی پل بزند.
استفاده از اسطوره های شاهنامه وجریانات ایلی و نقالی از شاخصه های نمایشات نوروزی بابادی است.

شایان ذکر است محمد نوروزی بابادی شاعر، نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر را بیش از یک دهه است که میشناسم و با کارهای او آشنا هستم. او از سال ۱۳۴۹سرودن شعر را آغاز کرد. از پدری اهل مسجدسلیمان و مادری اهل ایذه متولد شد وازسال۱۳۵۴نیز درزمانی که شغل معلمی داشت بعنوان دانشجو معلم درتهران درمحضر اساتیدی چون زنده یاد اکبر رادی، استاد جمشید شاه محمدی، استاد پاینده پرویز تاییدی، دکتر پورنگ و محسن یلفانی با الفبای نمایش آشنا شد و در سال۱۳۵۸ اولین مجموعه شعر خودرا بنام « گندمزار خونین ولایت » توسط انتشارات خلق منتشر گردید و درسال ۱۳۵۹ دومین مجموعه شعر به نام «آوازها جان گرفتند»، ازایشان چاپ گردید و از سال ۱۳۶۰ بنا به مقتضیات و جنگ عراق و ایران درشهر رامهرمز سکونت داشت و در آنجا با کمک هنرمندان آن شهر انجمن های شعر و نمایش را راه اندازی کرد که بسیار موفق بود. درسال ۶۳ یکی از نمایش هایش توسط آقای یوسف مداحیان به نام «این سرود ما» به صحنه رفت و از سال ۶۹ با تشکیل گروه نمایشی «ایل» به کارگردانی نمایش اقدام نمود.

نخستین کارش نمایش «عاشق کشون» نوشته عزت مهرآوران بود که به جشنواره آیینی و سنتی تهران راه پیدا کرد. بعد از آن نوشته های خود را برای جشنواره ها از جمله جشنواره های استانی کار کرد مانند «شوگار» و «کارستون» که در جشنواره آیینی سنتی تهران و عشایر و ایران زمین کار شد و نمایش «واراس» که برای جشنواره آیینی سنتی تهران به صحنه برده شد، نمایش «سهراب» که در جشنواره عشایر الیگودرز و فجر تهران و نمایش «که دیوانه خندد» در جشنواره استانی و منطقه ای و فجر تهران و نمایش «ضحاک» درجشنواره ایران زمین حضور داشت که تمام این نمایش ها درتمامی جشنواره ها موفقیت در پی داشتند.

او درکنار کار نمایش نامه نویسی وکارگردانی سرودن شعر را هم فراموش نکرد و به چاپ شعر در مطبوعات ادامه داد هم اکنون درسال۹۸ ازایشان یک مجموعه شعر بنام «داغ آدم که تازه می شود» و کتاب «سه نمایش» بنام های «که دیوانه خندد»،«کارستون» و «اگر مرگ داد است!» توسط انتشارات هرمز منتشر گردیده و قرار است که درآینده ای نزدیک نیز مجموعه شعر و حنجره های گرم که بسیارند و پنج نمایش که شامل واراس، شوگار، نازنین بانو ، انارستان و مادیگه سلطان نمیخواهیم دریک کتاب منتشر گردد .
آنچه گفته شد درباره محمد نوروزی بابادی قسمتی از کارنامه فعالیت های ادبی و هنری ایشان بود. محمد نوروزی بابادی یکی ازسرمایه های ادبی استان خوزستان و کشور است. و ما باید قدر این گونه هنرمندان و اهل قلم را که بدون چشمداشت و خالصانه برای مردم و اعتلای فرهنگ این دیار قلم و قدم میزنند بدانیم.
باشد که درآینده ما شاهد آثاردیگری ازاین شاعر و نمایشنامه نویس استانمان باشیم.