در چند سال گذشته شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران متاسفانه دستخوش اتفاقات بسیار ناخوشایندی بود که نزدیک به دو سال کارگران آن را در کف خیابانهای اهواز آواره کرده بود . کارگرانی که به جز حقوق اولیه خود به عنوان یک کارگر درخواست دیگری نداشتند حقوقی که متاسفانه در سالیان قبل نادیده گرفته شده بود. ولی متاسفانه بعد از پایان اعتراضات و بازگشت پرسنل به سر کار خود و مساعدت مسئولین استانی و کشوری به غیر از بروز شدن حقوق و مزایا اتفاق خاص دیگری نیفتاده است و هنوز هم بسیاری از کارگران معترض به برخی اتفاقاتی هستند که به خاطر آن به کف خیابانها رفته بودند که حتی شاید بدتر از گذشته هم شده باشد و متاسفانه گوش شنوایی هم برای شنیدن آنها وجود ندارد که در ادامه به بعضی از آنها اشاره خواهیم کرد.
به قلم: پیام طاهری
در چند سال گذشته شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران متاسفانه دستخوش اتفاقات بسیار ناخوشایندی بود که نزدیک به دو سال کارگران آن را در کف خیابانهای اهواز آواره کرده بود . کارگرانی که به جز حقوق اولیه خود به عنوان یک کارگر درخواست دیگری نداشتند حقوقی که متاسفانه در سالیان قبل نادیده گرفته شده بود. ولی متاسفانه بعد از پایان اعتراضات و بازگشت پرسنل به سر کار خود و مساعدت مسئولین استانی و کشوری به غیر از بروز شدن حقوق و مزایا اتفاق خاص دیگری نیفتاده است و هنوز هم بسیاری از کارگران معترض به برخی اتفاقاتی هستند که به خاطر آن به کف خیابانها رفته بودند که حتی شاید بدتر از گذشته هم شده باشد و متاسفانه گوش شنوایی هم برای شنیدن آنها وجود ندارد که در ادامه به بعضی از آنها اشاره خواهیم کرد.
- حقوقهای میلیونی و جایگاه هایی که در طول چند دهه گذشته در شرکت گروه ملی بی سابقه بوده است. در چنین شرایطی که کشور از نظر اقتصادی شرایط مناسبی ندارد و این شرکت هم در طول چند سال گذشته از شرایط مالی بدی برخوردار بوده چرا مدیران و سرپرستان آن باید حقوقهای بسیار بالا دریافت کنند. چرا باید جایگاه های جدید در چارت سازمانی شرکت بوجود بیاید و همچنین چارت سازمانی بزرگتر و حجیم تر بشود که به جز بار مالی برای این شرکت هیچ سود دیگری ندارد.
- خانه های سازمانی، چرا باید در شرکت گروه ملی که حقوق مدیران و سرپرستان آن بالا و مزایای دیگر مانند تناژ و پاداش چند برابری نسبت به کارگران دریافت می کنند خانه های سازمانی چند صد میلیونی و چند میلیاردی از آپارتمان گرفته تا خانه های ویلایی در بهترین نقاط شهر اهواز به آنها تعلق بگیرد در صورتی که در چند سال گذشته اقدام به خراب کردن خانه های سازمانی کارگران کرده اند. کارگرانی که بسیاری از آنها از سطح توان مالی بسیار کمتری برخوردار هستند و متاسفانه شرکت هیچ گونه توضیح و پاسخی نسبت به این تبعیض که به کارگران شده، نداشته است.
- بیمه تکمیلی: که در این شرایط سخت اقتصادی کشور مورد نیاز پرسنل شرکت گروه ملی می باشد. ولی متاسفانه می بینیم که چه سواستفاده های مالی از بیمه پرسنل می شود و با اینکه ماهیانه درصد بالایی پول از پرسنل کم می شود ولی هیچ نوع پرداختی از طرف بیمه تکمیلی که طرف قرارداد شرکت هستند صورت نمی پذیرد و شاهد آن هستیم که کارگران زحمتکش گروه ملی که در چند سال گذشته به خاطر کسالت خود و اطرافیانشان هزینه های بسیاری کرده اند هیچ پرداختی صورت نگرفته و اگر هم شده به تعداد نفرات بسیار کم و فقط نیمی از هزینه ها به آنها داده شده است.
- خدمات رفاهی و ورزش: متاسفانه شاهد آن هستیم که فقط عده ای خاص از این خدمات استفاده می کنند و مابقی پرسنل با اینکه ردیف بودجه ای به آن تعلق می گیرد که خدمات رفاهی و ورزش به پرسنل و خانواده های آنها ارائه شود ولی تاکنون از آن بی بهره بوده اند.
- وضعیت بهداشت در سطح شرکت: با اینکه ما در شرایط بحرانی کرونا ویروس قرار داریم و بهداشت باید از سطح کیفی بالاتری نسبت به گذشته باشد، ولی شاهد هستیم که وضعیت حمامها و سرویس های بهداشتی و مکان های نشستن و استراحت کارگران از بهداشت ضعیفی برخوردار می باشد و حتی مایع دستشویی و بقیه محصولات بهداشتی در سطح شرکت وجود ندارد.
باید گفت اینها نمونه هایی از مشکلاتی هستند که کارگران این شرکت در چند سال گذشته با آن دست به گریبان بوده و معترض. امیدوار هستیم که مسئولین پروازی شرکت در چند سال گذشته با بررسی این مشکلات و معایب را برطرف کرده تا خدای نکرده شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران هم به حال و روز هفت تپه دچار نشود.
