واژه‌ها سلاح من هستند.
واژه‌ها سلاح من هستند.

«گاهی حواست نیست» عنوان نخستین مجموعه سروده های الهام چگنی شاعر خوزستانی است که به زودی منتشر و در دسترس علاقمندان شعر قرار خواهد گرفت.رسانه ی تحلیلی، فرهنگی و هنری تارنمای جنوب در راستای معرفی آثار ادبی شاعران جنوب به علاقمندان کتاب، گفت و گویی با این بانوی شاعره خوزستانی انجام داده است. الهام چگنی در این گپ و گفت ادبی تجربیات حسی و دیدگاهش را درباره ی شعر، تاثیر ادبیات بر جوامع و شخصیت انسان و همچنین فعالیتهای ادبی و شعر خوزستان بیان می کند. به همراه مخاطبان تارنمای جنوب این گفت و گو را می خوانیم.

سرویس ادبیات تارنمای جنوب

«گاهی حواست نیست» عنوان نخستین مجموعه سروده های الهام چگنی شاعر خوزستانی است که به زودی منتشر و در دسترس علاقمندان شعر قرار خواهد گرفت.رسانه ی تحلیلی، فرهنگی و هنری تارنمای جنوب در راستای معرفی آثار ادبی شاعران جنوب به علاقمندان کتاب، گفت و گویی با این بانوی شاعره خوزستانی انجام داده است. الهام چگنی در این گپ و گفت ادبی تجربیات حسی و دیدگاهش را درباره ی شعر، تاثیر ادبیات بر جوامع و شخصیت انسان و همچنین فعالیتهای ادبی و شعر خوزستان بیان می کند. به همراه مخاطبان تارنمای جنوب این گفت و گو را می خوانیم.

 

۱٫خودتان را برای مخاطبان ما معرفی بفرمایید؟

الهام چگنی هستم . متاهل و دارای سه فرزند. از وقتی علاقه خودم را به ادبیات و شعر کشف کردم، به صورت پراکنده به خواندن و نوشتن پرداختم. اما چند سالی هست که به صورت جدی فعالیتم را بر شعر متمرکز کرده ام. به تازگی مجموعه ای از اشعارم را گردآوری و در اختیار ناشر قرار داده ام که به زودی به بازار کتاب روانه خواهد شد. این مجموعه شامل شعرهایی است که در سالیان اخیر و در قالب های مختلف سروده ام.

 

۲٫شعر چه نقش و جایگاهی در زندگی شما دارد؟

شعر و شاعری یکی از برجسته ترین و موثرترین نمودهای هنر است. در زندگی من که رابطه‌ی هنر و زندگی رابطه تاثیر گذاری است و کماکان در من زیست می کند و نمی توانم منکر این رابطه شوم … من در چارچوب فعالیت‌ها و ‌محیطی که در آن زندگی میکنم، زندگی رو‌ میفهمم و همین مفاهمه نگاه من به زندگی را شکل می دهد.

شعر از آن دسته فعالیت هایی است که در من خلق شده و نسل به نسل در زندگی من تاثیر گذار بوده و هست. شعر می تواند در یک زمان یا موقعیتی خاص تاثیر گذار باشد. به زندگی شکل بدهد. یعنی شاعر هنرمندانه می تواند عشق، نفرت ، خشم، زیبایی‌ها و… را در وجود مخاطبان به نسبت قدرتش تولید کند.

شعر در زندگی من یک مهارت است و علاوه بر اینکه عاطفه و احساس رو تحریک میکند به من قدرت جسارت حرف زدن می دهد. این واژها کنار هم میتوانند سلاح ما باشند. واژه ها، سلاح من هستند اما وقتی در قالب شعر قرار میگیرند سلاحی کارا تر و قدرتمند تر خواهند بود.

 

۳٫شعر را چگونه آغاز کردید؟

برای هر کاری باید هدفی داشت تا بتوانیم مسیرمان را مشخص کنیم. گاهی نمی دانیم به کجا و چگونه حرکت کنیم. سُرایش شعر هم از این قاعده مستثنا نیست. شعر مینویسم. برای آزاد شدن ذهنم ؟ برای کشف ؟ و یا اعتراض؟

شعر به نوعی وسیله‌یی‌ست برای اینکه حرف بزنم … درد و دل کنم. تمام این فوت و فن‌ها، ابزار کارم هست تا بتونم بنویسم … ماه‌ها و سال‌ها نوشتم و نوشتم و تازه فهمیدم ذوق شعر و ادب در من نهفته است.

همیشه کاغذ و قلم همراهم بود با این کار مجموعه ای از تداعی ها و نوشته ها را به تدریج کنار هم قرار دادم تا بتوانم در معرض نقد و بررسی قرار دهم. تا با نظر بزرگان ادبی کارم را ویرایش و تکمیل کنم و روزی در کتابی زیبا به اشتراک بزارم.

 

۴٫شعر را از چه زمانی شروع کردید؟ از نظرشما معیارهای شعر خوب چیست؟

گاهی فکر می کنم شعر از بدو تولد در روح و جانم ریشه دوانده است. معتقدم به عنوان خالق یک شعر، پیش از اینکه به حضور ذهن نیاز داشته باشیم حضور قلب میخواهیم تا بتونیم با دنیای شاعرانه همراه بشویم. همانطور که قبلا عرض کردم سالها نوشتم. با همین تجربه و درک ادبی، باور دارم که شعری موفق است که به درد همه گوش ها و همه قلب‌ها در همه ادوار زمانی بخورد. شعر از این جهت گویای حرفهای ازلی و ابدی انسان هاست.

و هر شعری که اینگونه باشد، منسوخ ناشدنی تر و جاودانه تر است. از نظر من معیار یک شعر خوب این است که قابلیت فهم عمومی در کنار تحلیل ساختاری و هویتی را برای مخاطبانش ایجاد کند. گاهی یک سطر ساده و معمولی می تواند در شنونده شعر ما اثر فوق العاده ای داشته باشد. یک شعر خوب باید این پتانسیل را داشته باشد که به حافظه سپرده شود و مهمتر از همه خوب فهمیده شود. شعری که حس و هیجان مخاطب جدی خود را برانگیخته کند.

۵٫نقش شعر و ادبیات را در جامعه چگونه می بینید؟

شعر و ادبیات گنجینه ای غنی و پُر بار است که زمان آغاز و شکل گیری و تعالی آن در طول قرن ها رخ داده است. مجموعه ای از پندها و تجربه ها و عبرت ها و آمال در کنار هم ادبیات سترگ ما را شکل داده اند.

از طرف دیگر شعر به عنوان مجموعه ای کلمات و جملات و نمودهای فرهنگی به مثابه ابزاری برای انگیزه دادن به زبان آموزان است. ادبیات پدیده ای از ارزشهای فرهنگی جهان ست که مورد مطالعه قرار گرفته و به طور خاص تاثیر و چگونگی بهرگیری از ادبیات در آموزش واژگان مورد استفاده قرار دارد. تاثیر شعر و ادبیات در جامعه می تواند قوه تخیل همه افراد در جامعه را پرورش دهد. از سوی دیگر ادبیات در تعامل با همتای خود در فرهنگ دیگر ملت‌ها نقش ارزنده ای در گفتمان فرهنگی دارد. معتقدم که آموختن و مانوس شدن با ادبیات در شکل گیری شخصیت انسان‌ها نقش مهم و موثری دارد. ادبیات، مسیر مطمئن است تا مخاطب خود رو بهتر و بیشتر بشناسند و به دنیای اطراف بیشتر فکر کند .

 

۶٫فعالیت‌های ادبی در خوزستان و شعر جنوب را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

فعالیت های ادبی یک شاعر بسته به دلمشغولی هایش رمانتیک و طبیعت گرا و اجتماعی و… باشد. شاعر می تواند از رنج یا شادی بنویسد. می تواند از درون یا بیرون بسراید. از رویاها و حسرت ها حرف بزند. از کوه و رود دشت ها سخن بگوید.

شعر و ادبیات در خوزستان با وجود آشنا شدن با مشکلات زندگی و تحولات و دنیای جدیدی که به طوری که وقتی شاعر اشعارش رو می نویسه تصاویر بسیار ساده و احساسیه که به هیچ وجه پیچیدگی چند ساحتی در دنیای مدرن را نشان نمیدهد .

در این خطه شعرها را می‌توان به زبان‌های دیگر هم سرود . شعر رو در فضای بومی یا غیر بومی تصویر کرد. جهان انتزاعی یا واقعی را با الفاظی دُرُشت یا نرم و لطیف ارائه داد. این اسلوب شیوه ای ویژه می سازد که شاخص شعر سُرایندگان خطه سرزمین‌های ساحلی جنوب ایران است …..