گفتمان موسیقایی نخل و بلوط

 

 

 

گفت و گو : پدرام طاهری

 

اشاره:

می توان عنوان کرد حامد نیسی این روزها پرچمدار هویت تمام نمای فرهنگ خوزستانی است، هنرمندی که از او به عنوان پدیده ی هنری خوزستان یاد می شود، سبک موسیقی و جریانی که در موسیقی آرمانی اش دنبال می کند، نوع متفاوت اجراها، تسلط و اشراف بر خوانش ترانه های بومی و شناخت مفاهیم فرهنگ اقوام مختلف خوزستانی از جمله ویژگی هایی است که سبب شده هنگام اجرا بر روی استیج شهروندان خوزستانی را هیجان زده نماید و مخاطبان سبک و آثارش، وی را یک پدیده در فضای فرهنگ و هنر خوزستان بدانند.

متولد سال ۱۳۷۳ است و به صورت حرفه ای ظرف شش سال با خوانش شانزده ترانه ی مجاز (ایران من، تیتراژ برنامه ی گلخونه،ترانه های بختیاری،تش مال،درد و بلات،ترانه بختیاری- عربی واویلا، میکس چند ترانه شاد و آوازی نای دختر، آهای گل، چل چله باد شمال و دی بلال همراه با اجراهای زنده ترانه های بیاد ماندنی بهمن علاالدین به ویژه بازخوانی تصنیف کاشکی و ترانه های اصیل عربی خوزستان، حمودی زعل، انا الاهوازی، خیال الحگ، چوبیه حی اهلی، یاسعد، الوجن، های الغیره و ترانه شوشتری-دزفولی هلی و ترانه بهبهانی یارک بی وفا)  توانسته خود را به عنوان هنرمند برخوردار از اندیشه ی فراقومی در میان مردم استانش مطرح کند و به نظر می رسد مردم خوزستان به مسیر هنری و آرمانی حامد نیسی عشق می ورزند و او را دوست دارند و به این خاطر است که مردم شمال خوزستان، مسجد سلیمان، ایذه، باغملک، رامهرمز، شوشتر و بختیاری های مقیم پایتخت  نیز از وی برای خوانش ترانه هایش دعوت به عمل می آورند.

وقتی از او درباره ی ترانه ی فولکلور عربی”حمودی” می پرسم که این اثر می تواند  الگویی باشد تا بجای تقلید از موسیقی سایر کشورهای عرب همسایه، موسیقی عرب خوزستانی را در خاورمیانه پمپاژ کنید، حامد با صراحت می گوید: نه تنها موسیقی اصیل عرب خوزستان بلکه در افق آینده ی هنری ام می خواهم موسیقی تمام فرهنگ های خوزستانی و حتی موسیقی اقوام مختلف کشورم را گردآوری کنم و بخوانم.

حامد نیسی از رواج موسیقی های بی هویت در خوزستان و کشور نگران است و در مورد قرار گرفتن ابزار موسیقی در اختیار افکار نژادپرستانه هشدار می دهد و موسیقی را ابزاری می داند برای ترویج نوع دوستی، همدلی و ساختن انسان جهان وطنی!

 

به همراه مخاطبان تارنمای جنوب این گفت و گو را می خوانیم.

 

۱- مجموعه ی ملودی ها و ترانه هایی که تا کنون در اجراهای مختلف  خوانده اید نشان می دهد، هنرمندی هستید که تعلق خاطر به احساس خوزستانی خویش دارید. آیا با خوانش این ترانه ها به دنبال آرمان هویت خوزستانی هستید و می خواهید بیان و ترویج کنید همه ی اقوام و فرهنگ ها زیر چتر هویت خوزستانی؟

هویت خوزستانی شامل همه ی شهروندانی است که از گذشته و از همان نخستین در مرکز خوزستان زیسته اند مانند یک اهوازی ! و بیش از همه اهوازی ها این معنای هویت خوزستانی را درک و تجربه نموده اند،  چرا اهواز را  مصداق می آورم؟ چون از همان روزی که من نوعی در مرکز خوزستان- اهواز چشم گشودم همه ی  اقوام عرب، بختیاری، شوشتری،دزفولی، بهبهانی و صابئین کنار هم بوده  و زندگی کرده اند و با زبان، گویش ها و آداب و رسوم همدیگر آشنا هستیم. البته در  این میان برخی هم هستند تعصب های بی منطق دارند  و فقط به زبان و گویش و تبار خود می چسبند مگر ما با اعتقاد و ایمان نپذیرفتیم که مسلمان و شیعه هستیم؟ مگر پیامبر اسلام در رهنمودهایش بر ارجحیت انسانیت بجای قوم پرستی تاکید نفرموده اند؟ خداوند می فرماید: نَحن جعلناکم شعوباً و قبایلاً لتعرف” ما همه ی انسان  ها را بصورت قوم و قبیله آفریدیم تا با یکدیگر آشنا شوند. من عرب از عشایر بختیاری می گویم که در این استان جمعیت زیادی دارند. بنابراین نباید در باورهایمان افراط گری نماییم ممکن است باورهای اشتباه در همه ی اقوام چه عرب، بختیاری، دزفولی، شوشتری و … نیز وجود داشته باشد که  باید آسیب شناسی شود ولی متاسفانه برخی هستند که منتظر فرصت هستند و کافی است  در یک قوم یک نفر خلاف قوانین و عرف جامعه عمل کند. آنوقت سوء استفاده می کنند، بزرگنمایی می کنند و از کاه، کوه می سازند. بله من هم بعنوان یک هنرمند تلاش می کنم با گردآوری ترانه ها و ملودی های اقوام گوناگون استانم و استمرار این مسیر هنری تعهد و رسالتم را برای هویت خوزستانی خودم انجام دهم.

۲-در یک ویژه برنامه ی جشن شعبانیه وقتی کیوان لطفی مجری مطرح خوزستان از شما پرسید: الگوی هنری ات کیست، پاسخ دادید: بهمن علاالدین و این پاسخ شما برای شهروندان دیگر اقوام اهوازی جالب بود. چه ویژگی هایی در شخصیت هنری مسعود بختیاری دیده اید که او را الگوی خود قرار دادید؟

هنگامی که بهمن علاالدین در گذشت من نوجوان بودم و بسیار دوست داشتم او را ببینم، درباره ی ایشان می گویند: یک بار عاشق  شد و عاشق زیست و همیشه مجرد ماند. او یک هنرمند آرمانگرا بود، اخلاق مدار عرصه هنر بود، به ایل خود خدمت فرهنگی بزرگی نمود، پیش از او موسیقی و فرهنگ ایل بختیاری ناشناخته بود و علاالدین موسیقی ایل بختیاری را در کشور مطرح نمود، ویژگی های شخصیتی و هنری” بهمن” به گونه ای است که می تواند الگوی هر هنرمند خوزستانی  باشد. جا دارد از نام بزرگانی همچون استاد محمد باقر محب شوشتری شاعر بزرگ، ملافاضل سکرانی ، مهدی میوه چی(مانده) هنرمند دزفولی، مجید فرهنگ هنرمند  شوشتری یاد کنم که الگوهای هنر و هویت هنری خوزستانی هستند.

 

 ۳-وقتی روی استیج روبروی مردم اجرا دارید شاید کمتر کسی متوجه شود حامد نیسی  چه هویتی دارد. این مدل هنری تا چقدر در زندگی شخصی و خانوادگی شما وجود دارد؟

همانطور که عرض کردم اگر در فعالیت هنری ام الگوی من زنده یادآبهمن علاالدین است، در کل زندگی ام پدرم الگوی من است، ایشان من را از سن پنج سالگی در کانون پرورشی و فکری کودکان ثبت نام کرد، نوار صوتی شعر و میکروفون هم برایم گرفت ، پدرم در خانه همه نوع موسیقی از ملت ها و فرهنگ های مختلف، آهنگ های ترکی،آذری، ارمنی، عربی و بختیاری شوشتری برایمان می گذاشت، هر نوع آهنگی تا الان در خانه ی ما به دست پدر Play (پلی) می شود.

گاهی دوست داشت افغانی گوش دهد، گاهی میل داشت موسیقی ترکی بشنود. ما اینگونه بزرگ شدیم ما در محیط خانوادگی  به اصالت خودمان عشق می ورزیم و تعصب داریم ولی به زبان و اندیشه ی خاص نژادی تعصب نداریم گاهی در محیط خانوادگی با همدیگر با گویش های مختلف لری، شوشتری، دزفولی و … هم صحبت می کنیم. درواقع فضای خانواده ی ما یک ایران است.

۴-پس خانواده ی شما به هنر موسیقی آشنا بودند؟

بله، دایی های مادرم نوازندگان برخی خوانندگان مطرح بودند و صدای دایی هایم خوب و به لحاظ ارثی شبیه به هم است در خانواده مادرم صدا از دایی به دایی ارثی بود و صداها یکسان و شبیه به هم بود. دایی های خودم و دایی های مادرم

 

۵-از چند سالگی  به صورت جدی وارد عرصه ی موسیقی شدید؟

هشت سالگی آلات ساز و آواز را به دست  گرفتم.

 

۶-چه سازی می نوازید؟

تنبک و سه تار سازهای تخصصی ام هستند.

 

۷-نخستین اثری که ارایه دادید ترانه ای عربی با عنوان [حمودی] بود این ترانه جزو موسیقی فولکلور عرب خوزستان است؟

نخستین و بهترین اثرم “حمودی” است که شباهت زیادی با تصنیف های شاد فولکلور بختیاری و ترانه “تش مال” دارد، ریشه در گذشته هم دارد، پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها در جشن های عروسی دور هم جمع می شدند و می خواندند و کل می زدند مانند همین ترانه ی فولکلور بختیاری [نانی نای نای]. در فرهنگ نام های عربی نام های حامد، محمود، محمد، احمد و حمد به معنای مورد ستایش است که ریشه ی مشترک دارند و اعراب در فضای صمیمانه به صورت  مخفف حمودی صدا می کنند. وقتی کنار مادربزرگم می نشستم با دست روی پایم می زد و حمودی می خواند که: (لاگت علی حامد دشداشه بیضه)…به حامد دشداشه سفید می آید. این خاطرات الهام بخش من برای ساخت ترانه ی “حمودی” بود.

۸-” تش مال” عنوان اثری است که شما در حوزه ی موسیقی بختیاری ارایه و به هم استانی های بختیاری تقدیم نمودید. هنگام اجراهای شما این ترانه با استقبال پرشور بختیاری ها مواجه شده است. پرسشم این است که آیا برای گردآوری مجموعه تصنیف های تش مال کار میدانی انجام داده اید؟

خیر، پژوهش میدانی صورت نگرفت، جمع آوری ملودی ها و اشعار از طریق دوستان نزدیک و آشنا به این موسیقی بود، خوشحالم که با استقبال هم استانی هایم مواجه شده است، اتفاقا پس از سه چهار روز از انتشار این اثر پویان مختاری هم فوری مشابه آن را تقلید کرد

 

۹-موسیقی بختیاری تکنیک ها و رموزی دارد، باید مفاهیم و مضامین شعر بختیاری را درک نمود تا برخوانش و فراز و فرودها،  مقام ها و ملودی هایش مسلط شد شما این درک شعر و تکنیک لحن ها و تحریرهای آواها و نواهای بختیاری را چگونه تجربه و بدست آورده اید؟ 

حال و هوای کودکی با خاطرات ترانه ها و ملودی های  بختیاری و اتفاق هایی که در این حوزه ی کاری برایم رخ داده سبب شد درک من از ریشه های موسیقی بختیاری  شکل بگیرد، من هم فعلا نمی توانم رموز و تجربه های هنری ام را بیان کنم، واقعا نمی توانم بیان کنم از مفاهیم شعرها و ترانه های قوم بختیاری چگونه درک و شعور می گیرم و یا چگونه بر آواهایش مسلط هستم. در حال حاضر چند ملودی و ترانه ی بختیاری برای چند تا از خوانندگان بختیاری ساخته ام. برخی شعرهای “تش مال” را هم خودم ساخته ام و بر ترانه ها افزودم، گاهی تصاویر ذهنی خودم را در موسیقی بختیاری تصویرسازی نموده ام.

 

۱۰-به نظر می رسد طبیعت گرایی در موسیقی دو قوم عرب و بختیاری وجهه مشترک باشد. بختیاری قومی در دامنه ی زاگرس و اعراب در دشت خوزستان هستند. شما این مفاهیم مشترک را می پذیرید؟

بله. موسیقی فولکلور از دل پیشامدها و رویدادهای روزمره ی طبیعت سرچشمه  می گیرد، اعراب و بختیاری ها دارای جامعه ی عشایری هستند، قوم عرب هنوز زندگی عشایری و روستا نشینی را در دشت خوزستان تجربه می کنند عرب ها و بختیاری ها با طبیعت پیوند و ارتباط دارند.

 

۱۱-از خوانندگان نسل جدید بختیاری صدا و آثار کدامیک را می پسندید؟

کوروش اسدپور

 

۱۲-ایران رنگین کمانی از اقوام و فرهنگ های گوناگون است و زیبایی فرهنگ ایرانیان به همین ظرفیت و تکثر است، وظیفه ی ما حفظ اصالت این فرهنگ ها می باشد ولی متاسفانه مشاهده می شود موسیقی برخی اقوام ایران زمین تحت تاثیر موسیقی کشورهای همسایه قرار گرفته است. شما به عنوان هنرمند عرب خوزستانی چه میزان با حساسیت و تعهد این رسالت را برای خودتان تعریف کرده اید که بجای کپی نمودن موسیقی عربی دیگر کشورهای همسایه، همان موسیقی اصیل عرب ایرانی را در خاورمیانه پمپاژ کنید؟

مسئله ای که در این مسیر من را آزار می دهد کم اطلاعی هنرمندانی است که در این حوزه فعالیت دارند، هویت و پیشینه ی موسیقی عرب خوزستان را نمی شناسند و آن را به درستی ترویج نمی کنند، الان مطرح ترین هنرمند موسیقی عرب خوزستان در کشور که موسیقی عربی را ترویج داده مهدی یراحی است یک مصداق می آورم، موسیقی علوانیه یک موسیقی سنگین و بدون ریتم است فقط با ربابه اجرا می شود.  موسیقی “علوانیه” که  می گویند اصالت آن از شهر شوش است نمونه ای از موسیقی با اصالت خوزستان و عرب ایرانی می باشد. من نشنیده ام مهدی یراحی کاری که نشانگر اصالت موسیقی عرب خوزستان است خوانده باشد، کارهایی که خوانده درواقع”کاور” است از خوانندگان عراقی مانند کاظم الساهر، ناظم غزالی و به تقلید از موسیقی دیگر کشورهای عربی، اما من در مسیر هنری ام نخستین اولویت خوانش و ترویج موسیقی اصیل”اهوازی” است، نخستین کار من [انا اهوازی شارب مای کارون، من اهوازی ام و از آب کارون نوشیدم] از این ترانه خیلی برداشت می توان داشت. کارون رودی که خروشان است / من از آن نوشیدم. از کارون می خوانم که تمدن ها و همه ی اولین ها کنار آن به وجود آمد، می خوانم: من اهوازی ام و از کارون می نوشم/ و ریتم زیر صدایم هم موسیقی بندری خوزستان است، سازم نی انبان و کلام عرب خوزستان دومین کارم موسیقی اصیل”حمودی” بود که در دستگاه ماهور خواندم، البته یک نکته، نمونه دستگاه موسیقی ماهور در موسیقی سنتی ایران- لرستان در موسیقی عربی هم وجود دارد ولی نمی توان گفت دقیقا اصالت این دستگاه ایرانی یا عربی است  به این دلیل که از هر دو سو به مالکیت اصالت آن تعصبی نگریسته می شود و همینطور سایر دستگاه های موسیقی مشترک فارسی و عربی. اکثر موسیقی کودک در دستگاه ماهور ساخته می شود به این دلیل کودکان هم استقبال کردند، فقط مادربزرگ های عرب ایرانی آن را می خوانند این اثر را با موسیقی اکتیو به روز نمودم تا سلیقه و نیاز جوانان امروز را برآورده نمایم و کار به گونه ای  ساخته  و ارایه شد که از کودکان تا مادربزرگ ها همه استقبال کردند، از دوستان می شنوم: مادربزرگ ها هنگام پخت نان هم این کار را می شنوند،واقعیت آن است که موسیقی اصیل عرب خوزستان در حال از بین رفتن است، چه در گذشته و حال کار پژوهشی و جدی بر روی موسیقی فولکلور اهوازی صورت نگرفت

 

۱۳-بنابراین شما این موسیقی فولکلور و اصیل عربی را جمع آوری و خوانش خواهید نمود؟

بله. می خواهم همین ملودی هایی که درون جامعه ی خوزستانی خودمان است حتی اگر مال صدسال پیش است شناسایی کنم و آن را به گونه ای بازسازی کنم که صد سال دیگر هم مردم دوباره بخوانند و زمزمه کنند. و البته نگاه من ملی است، افق کار من گردآوری همه آثار فولکلور مردم خوزستان است، و حتی اشاعه ی موسیقی اصیل اقوام کشورم

 

۱۴-نهادهای متولی هنر و رسانه در خوزستان تا چه میزان نسبت به موسیقی و هنرمندان موسیقی خوزستان اهمیت و جایگاه می دهند؟

برخی نارسایی ها وجود دارد که واقعاً منجر به توهین به هنرمندان می شود، وقتی حامد نیسی با هزینه ی شخصی ۵ تا ۶ ملودی و ترانه تولید و کلیپ تصویری می کند باید مورد حمایت باشد، اگر هنرش موثر است پس باید هزینه ها و تلاش هایش جبران شود؟ رسانه ی صدا و سیما که هیچگونه حمایتی نمی کند، لااقل باید یک تفاوتی در نوع نگاه  و حمایت از هنرمندی که کارش قوی است قائل شد، صداو سیما که صرفا برای پرکردن برنامه هایش کار می کند، حامد نیسی وقتی پای برنامه های مهم می رود، کارش به حراست می رسد، دادگاهی می شود، هنگام اجرا پذیرایی که هیچ، به تنظیم وقتش هم توجه نمی شود، البته من برای اینکه نام هنرمندی را بر زبان نیاورم حامد نیسی را مثال می زنم  وگرنه من اجازه نداده ام اینگونه با من برخورد شود، هنگامی که یک خواننده ی تهرانی به خوزستان می آید همه نوع شرایط رفاهی، هزینه، دستمزد، هتل و پذیرایی برایش فراهم است و کرامت او را نگه می دارند. ولی هنرمند خوزستانی  هنگام اجرا حتی معلوم نیست بک استیج او کجاست.

 

۱۵–حمایت اسپانسر از هنرمندان موسیقی استان صورت می گیرد؟

در خوزستان چیزی به نام اسپانسر وجود ندارد، هنگامی که نهادها و سایر ارگان های متولی این هنر ارزشی برای هنرمندان خوزستان قائل نیستند، اسپانسر می خواهد چکار کند و چه گلی بر سر هنرمندان این خطه بزند؟

 

۱۶-فضای این عرصه نیز تحت تاثیر مافیا است؟

تهیه کننده ها حکم دلال ها را دارند و بخاطر قیمت کمتر بی کیفیت ترین کارهای تولیدی و خوانندگانی با کارهای سطحی را انتخاب می کنند و روی سِن می برند اگر هم در مورد من برخورد متفاوت بود، چون آثارم با استقبال مردم مواجه شده است و کارم را دوست دارند، خود را اجبار به تعامل و دعوت می کنند در این عرصه ضرورت دارد فقط افرادی کارشناس و با تجربه تحت نظارت نهادهای متولی و سازمان ها و ارگان ها حضور و فعالیت نمایند. در این استان برخی هستند که الکی و بی جا وارد عرصه هنر شدند. باید در استان نهاد یا ساختاری شکل بگیرد که هنرمند تحت نظارت آن نهاد تخصصی و هنری برنامه هایش را اجرا کند. یک سیستم هنر و حامی قوی.

 

۱۷-آیا قصد انتشار آلبوم دارید؟

فعلا ترجیح می دهم به صورت تک تراک آثارم را منتشر کنم. چون پشتیبانی مالی نمی شوم.

 

۱۸-ترسیم و نهایت موسیقی شما تا کجاست؟

شاید بهتر باشد اول به آن نقطه ی مطلوب برسم بعد بیان کنم، اگر قرار باشد اندیشه ام و ایده هایم را لو بدهم دیگر کاری برای ارایه نداشته باشم. ولی هنگامی در یک مسیر هنری موفق هستید که برایش عشق بگذارید و تلاش کنید. من برای ادامه موسیقی ام حتی درس را رها کردم!

 

۱۹–اتفاقی که در دوره زنده یاد آغاسی افتاد آن بود که در هر کجای کشور سبک او شنیده می شد متوجه می شدند موسیقی خوزستانی است و این هویت موسیقی خوزستان بود. به نظر شما هنرمندان موسیقی خوزستان توانسته اند آنچه را که بعضا موسیقی خوزستانی می دانیم در کشور به جایگاه ممتاز برسانند؟ 

زنده یاد آغاسی نوع صدایش، کلام و سازبندی موسیقی اش، نگاه تازه اش به موسیقی باعث شد سبک موسیقی اش با اسم اهواز در کشور مطرح شود چون “لب کارون” را خوانده بود و این برند کارش بود و سبب شد موسیقی بندری با نام او در کشور هویت بگیرد. موسیقی خوزستان در سطح ملی جایگاه خوبی دارد، متاسفانه هنرمندان مطرح و برجسته ی موسیقی خوزستان از دنیا رفته اند. در حوزه ی موسیقی بختیاری و عربی که دو قطب مهم موسیقی خوزستان است نیز هنرمندانی که تا کنون آثاری تولید نموده اند بیشتر محتوای آثارشان معرفی مفاخرات و تبار قومی است و کار ویژه ای ارایه نداده اند. موسیقی شیواترین زبان دنیا است و به نوبه ی خودم تلاش می کنم در زبان موسیقی ام اندیشه ی نژاد پرستانه ترویج نکنم.

 

۲۰–صدا و آثار کدامیک از خوانندگان ملی را دوست دارید؟

استاد بنان ، سالار عقیلی، احسان خواجه امیری  و محسن یگانه

 

۲۱-و از خوانندگان عربی؟

عبدالحلیم حافظ را دوست دارم ولی تلاش می کنم از او تاثیر نپذیرم.

 

۲۲-در خوزستان حتی  گاهی یک بختیاری هم سبک و صدای عبدالحلیم حافظ و ام الکلثوم را دوست دارد و می شنود. به نظر شما راز محبوبیت موسیقی این دو هنرمند مشهور عرب چیست؟

شاید یکی از دلایل ماندگاری آثار این هنرمندان را در شرایط نشر موسیقی در چند دهه گذشته باید دانست، دهه ی چهل جریان های موسیقی و هنرمندان محدودی مطرح بودند از جمله در موسیقی جهان عرب بهترین ویدئوها و تصاویر تولیدی از چهره ی هنرمندان عربی مصری بود و امروزه همین کلیپ ها و ویدئوها خاطره انگیز شده اند. البته شاخصه ی دیگر، زبان فصیح عربی عبدالحلیم حافظ است که در موسیقی اش جاری شد و جلوه می کند که استادانه و با درک و اندیشه ی عمیق بر روی این آثار کار شد.

 

۲۳-به نظر می رسد کشف پدیده های درخشان در موسیقی همچون استاد شجریان و ام کلثوم بر مبنای یک سیستم هوشمندانه اتفاق افتاده است به نظر شما آن سیستم هوشمند امروزه در فضای هنری کشورمان وجود دارد؟

امروز اخلاق در عرصه ی موسیقی ما یک حلقه ی مفقوده است که متاسفانه نبود آن آسیب بهمراه دارد. مسئله ی دیگر هجوم موسیقی های بی هویت است که در ایران رواج یافته، در گذشته ی موسیقی ما حجب و حیا و معرفت و مفاهیم ارزشمند والایی وجود داشت ، مفاهیم و پیام های آن موسیقی حتی شما را در فراز و فرودهای زندگی هدایت و توجیه می کند،ولی امروز واژه های سطحی و بی محتوا در موسیقی بیان می شود، در موسیقی گذشته محتوای شعر و کلام به گونه ای بود که مخاطب را در زندگی شخصی و بحران های عاطفی هدایت می کرد و مخاطب را توجیه می کند که چه تصمیمی در فراز و نشیب های زندگی بگیرد ولی واژه ها و شعرهای موسیقی امروز سطحی، گاهی سخیف و بی محتوا است.

 

۲۴-می خواهم به یکی از اجراهایتان در چند سال گذشته اشاره کنم و درباره یک رویداد و بازتاب های مثبت آن با شما پرسشی را مطرح کنم سال ۱۳۹۷ در ویژه برنامه ی زنده شبکه سه سیما در شوشتر یک اجرای تاثیرگذار داشتید که بازخورد خوبی به همراه داشت، این اجرای شما برنامه ریزی شده بود؟

شوشتر شهر کهن و نمونه ای از ترکیب اقوام مختلف استان و الگویی از انسجام و همدلی همه اقوام  و فرهنگ ها است و آن روز من با برنامه ریزی خاصی  جلوی دوربین نرفتم بلکه یک احساس و کار فی البداهه بود که اجرا نمودم. تصنیف “عهد و پیمون” از آلبوم بَراَفتو زنده یاد بهمن علاالدین بود، ببینید بهمن بدون آنکه قوم خاصی را مورد خطاب قرار دهد، تنها برای وحدت و همدلی همه ی انسان ها خواند، در آثار علاالدین تفکر قومی نیست برای همین است که یک کلیپ چند ثانیه ای اما با اندیشه ی نوع دوستی تاثیر بسیار برجای می گذارد، یک کلیپ ۴۰ ثانیه ای از حامد نیسی بیشتر از هر خطابه و کار امنیتی به وحدت استان و همدلی مردم کمک کرد.شیواترین زبان همدلی و ارتباطات انسانی زبان موسیقی است، حس و گوش مردم آماده شنیدن نغمه ی انسانی است. تعصب افراطی قومی سبب می شود. موسیقی تبدیل به ابزاری برای تفکرات انحرافی نژادی شود، ما اعراب برای وحدت و تمامیت عرضی این سرزمین با بیگانگان جنگیده ایم، من هم با پشتوانه ی اصالت انسان دوستی عربی ام ولی با نگاه جهان وطنی با زبان موسیقی ، شعار انسانیت را ترویج می دهم.