فعال محیط زیست خوزستان با بررسی کارنامه عملکردی وزیر پیشنهادی نیرو وی را حامی طرح های نابودگر انتقال آب دانست.
کرامت حافظی با انتقاد نسبت به وزیر پیشنهادی نیرو اظهار کرد: انتخاب وزاری نیرو و مسئولان تعیین کننده حکمرانی آب در کشور از مقاصد انتقال آب کارون چه پیامی دارد؟ آیا همچنان اصرار به انتقال آب های کارون و اتمام طرح های نیمه تمام انتقال آب از سرشاخه های کارون در دستور کار دولت آینده است؟
وی افزود: مسئولان تصمیم گیرنده برای آب کشور در شورای عالی آب و وزارت نیرو همچون بیطرف، اردکانیان، جهانگیری و حاج رسولی ها همه از مقاصد انتقال آب های کارون بودند و با آب انتقال کارون توسعه غلط کشاورزی و صنایع آب بَر در فلات مرکزی را انجام دادند، توسعه ناپایدار و غلطی که آب حیاتبخش را از کارون و خوزستان دریغ کرد تا محصولات رانتی و حتی غیر اقتصادی صنعتی و کشاورزی را با افزایش هزینه های تولید با آب گران انتقالی در فلات مرکزی تولید کنند.
فعال محیط زیست خوزستان عنوان کرد: محصولاتی که در نقاط دیگر ایران بدون هزینه های گران انتقال آب میان حوضه ای قابل تولید بودند؛ بزرگترین صنایع آب بَر خاورمیانه در زادگاه مسئولان تصمیم گیرنده آب در چند دهه گذشته شکل گرفت و کشاورزی غیر اقتصادی بر پایه انتقال آب و توسعه ناپایدار در فلات مرکزی افزایش یافت ،محصولاتی که تولید آنها علاوه بر ایجاد تنش های محیط زیستی و اجتماعی کاملا غیر اقتصادی، فاجعه بار و نمونه بارز اتلاف بیت المال و اسراف است.
محرابیان توسعه دهنده صنایع رانتی فولاد در فلات مرکزی
حافظی با طرح این سؤال که آیا همچنان بر این سیاست رانتی و زیان بار تأکید وجود دارد، ادامه داد: متأسفانه گزینه پیشنهادی وزیر نیرو دولت آینده یعنی «علی اکبر محرابیان» در دوران مسئولیت های قبلی خود علاوه بر توسعه صنایع رانتی فولاد در فلات مرکزی آن هم با آب گران انتقالی کارون که اقدامی کاملا غیراقتصادی و بدون رعایت پیوست های زیست محیطی بوده بارها بر اجرای پروژه های انتقال آب کارون مانند انتقال آب سد کوهرنگ سوم که هفتمین انتقال آب از سرشاخه های کارون برای غیر شرب است تأکید داشته و با پیگیری های او این تونل ۲۴ کیلومتری انتقال آب کارون به اتمام رسید؛ امروز نیز این انتقال آب نیازمند ساخت سد هست که سد مورد نیاز هم در مرحله پی ریزی با هزینه های صنایع فولاد اصفهان در حال ساخت است و وزارت آینده علی اکبر محرابیان و برنامه ارائه شده او نشان از تأکید بر انتقال آب ها دارد .
وی تصریح کرد: «علی اکبر محرابیان» بارها در سفرها و سخنرانی های متعدد بر اجرای تونل و سد کوهرنگ سوم به عنوان هفتمین انتقال آب غیر شرب از سرشاخه های کارون تأکید داشته است؛ این سد بر رودخانه کوهرنگ از مهمترین سرشاخه های کارون محسوب می شود که از یخچال ها و برف چال های کوهرنگ تأمین آب می شود و سرچشمه های متعدد زرد کوه بختیاری را به کارون جاری می کند، هم اکنون در حال ساخت است.
فعال محیط زیست خوزستان یادآور شد: اولین طرح انتقال آب از کوهرنگ در سال ۳۲ در دوران ستم شاهی برای غیر شرب، دومین طرح نیز در دوران پهلوی آغاز و در سال ۶۴ به بهره برداری رسید؛ سد کوهرنگ سوم باقیمانده آب رودخانه کارون و آب سرچشمه های زرد کوه را به فلات مرکزی ایران و زاینده رود برای مصارف غیر شرب صنعت و کشاورزی انتقال می دهد.
تبدیل سدهای خوزستان به تشت تبخیر
حافظی اضافه کرد: مطالعات سد کوهرنگ سوم بعد از جنگ جهانی دوم توسط آمریکایی ها و پیش از تغییرات اقلیمی انجام، در دهه ۷۰ شمسی آغاز و تونل آن به پایان رسیده که امروزه برای انتقال آب نهایی نیازمند سد برای جاری شدن آب مخزن سد به تونل سوم کوهرنگ است .
وی با اشاره به اینکه با ساخت سد کوهرنگ سوم دیگر آبی از یخچال ها و برف چال های زرد کوه و کوهرنگ که تأمین کننده آب تابستان خوزستان است به خوزستان جاری نمی شود، بیان کرد: تامین آب تابستان از یخچال های کوهرنگ از این نظر اهمیت دارد که سدهای خوزستان با تغییرات اقلیمی و گرمایش رو به افزایش زمین تبدیل به تشت تبخیر شده اند؛ همچنین رودها بیش از همیشه به سرشاخه های برفگیر خودشان نیاز دارند تا آب به صورت برف و یخ در زمان مناسب در فصل گرما وارد رودخانه شود.
فعال محیط زیست خوزستان با اشاره به اینکه هم اکنون قبل از ساخت سد کوهرنگ سوم نیز با مقدار کمتری نسبت به زمان ساخت سد در آینده پمپاژ به دره زاینده رود تزریق می شود، گفت: علاوه بر انتقال آب های کوهرنگ، سرچشمه های دیگری از کارون مانند چشمه لنگان و خدنگستان نیز به فلات مرکزی جاری هستند و در مجموع چهار سرشاخه کارون (کوهرنگ اول، کوهرنگ دوم، چشمه لنگان و خدنگستان) معادل یک رودخانه زاینده رود علاوه بر زاینده رود طبیعی به مسیر زاینده رود تزریق می شود؛ این انتقال برای مصارف غیر شرب صنعتی و کشاورزی است که باعث افزایش هزینه های تولید محصولات هم می شود.
مجاز بودن انتقال آب برای شرب به شرط عدم آسیب به مبدأ
حافظی ادامه داد: انتقال آب های دیگری از سرشاخه های کارون مانند سد کمال صالح به مقصد صنایع اراک، انتقال آب الیگودرز به سد کوچری گلپایگان اصفهان و قم نیز از طرح های انتقال آب کارون به فلات مرکزی ایران است که تنها بخشی از انتقال آب به قم برای شرب و مابقی برای غیر شرب می باشد .
وی تأکید کرد: قطعا انتقال آب فقط برای شرب آن هم به شرط اینکه در مقصد صرفه جویی های لازم انجام و به مبدأ هم آسیب نرساند، مجاز است ولی طرح های انتقال آب فعلی عموما برای غیر شرب با اسراف، افزایش مصرف در مقصد (با صنایع آب بر بد جانمایی شده یا توسعه کشاورزی) و همچنین خسارت به مبدأ انتقال آب های کارون انجام شده است.
فعال محیط زیست خوزستان یادآور شد: امروز انتقال آب های کارون و مصارف مدیریت نشده آن به حدی است که این رودخانه دیگر توان ورود به دریا را ندارد و در مصب رودخانه و در پایاب آن در آبادان و خرمشهر آب شور دریا وارد کارون می شود؛ همچنین در اقدامی غلط در انتهای رودخانه سد مارد و چوئبده ساخته می شود که در آینده عوارض زیست محیطی به دنبال دارد.
انتخاب محرابیان زنگ خطر نابودی کشور
حافظی عنوان کرد: رودخانه کارون همچنین از تأمین آب شرب در اهواز، آبادان و خرمشهر عاجز شده و برای تأمین آب شرب خوزستان بر کرخه تکیه کرده و این در حالی است که کرخه هم رودخانه بیمار و ناتوانی است که توان تأمین آب تالاب هورالعظیم را ندارد و در روزهای اخیر شاهد خسارت فراوان به زیست بوم این تالاب بوده ایم.
وی تشریح کرد: از سوی دیگر عدم تأمین آب مناسب در خوزستان به معنی افزایش ریزگردها و فعال شدن کانون های ریزگرد است که همه تالاب های خشک یا آبگیرهای فصلی خشک و کم آب هستند.
فعال محیط زیست خوزستان انتقاد کرد: متأسفانه کارنامه و برنامه های «علی اکبر محرابیان» مانند وزرای پیشین نیرو و مسئولان شورای عالی آب بر انتقال آب های کارون و اتمام پروژه های ویرانگر مانند کوهرنگ سوم تأکید دارد که این رنگ خطری برای نابودی کشور با مدیریت غلط آب حیاتبخش و شریان زیستی ایران است.
