به قلم:مهری حاجی پور «#بافت_ تاریخی» در هر کلانشهری بیانگر هویت تاریخی گذشته آن شهر و نمادی از گذر ایام است. 💢«#بافت_ تاریخی» میراثی کهن و ارزشمند و گنجی گرانبهاست که در همه شهرهای ایران با حفظ آن علاوه بر حفظ هویت، جاذبه ای برای گردشگری و اشتغال زایی و درآمدزایی پایدار است. 💢در اهواز […]
به قلم:مهری حاجی پور
«#بافت_ تاریخی» در هر کلانشهری بیانگر هویت تاریخی گذشته آن شهر و نمادی از گذر ایام است.
💢«#بافت_ تاریخی» میراثی کهن و ارزشمند و گنجی گرانبهاست که در همه شهرهای ایران با حفظ آن علاوه بر حفظ هویت، جاذبه ای برای گردشگری و اشتغال زایی و درآمدزایی پایدار است.
💢در اهواز اما شهرداری این شهر هیچ درکی از «#بافت_ تاریخی» ندارد و نه‌تنها آن را تخریب بلکه وجود آن را از پایه و اساس انکار می کند.
💢شورای شهر اهواز نیز در هیچ کدام از ادوار گذشته خود تلاشی برای حفظ و احیای «#بافت_ تاریخی» آن نکرده است، چون اعضای آن هیچ درکی از میراث فرهنگی نداشته اند.
💢شورای شهر می تواند با «تصویب قانون و الزام شهرداری به تملک بناهای تاریخی» ارزشمند علاوه بر حفظ هویت تاریخی شهر حافظ بافت تاریخی ارزشمند اهواز باشد.
💢پیشنهاد مشخص ممنوعیت ساخت و ساز و بلندمرتبه سازی و تخریب بناهای تاریخی توسط شورای شهر در قالب قانون گذاری و دادن مشوق های قانونی به مالکان بناهای تاریخی است.
💢دومین پیشنهاد تعیین محدوده تاریخی و کمربند میراث فرهنگی در نقاط قدیمی اهواز مثل امانیه، ۲۴ متری و سی متری شمالی است.
💢شورای شهر اهواز باید شهردار آینده را ملزم به حفظ هویت تاریخی و بناهای تاریخی و بافت تاریخی این شهر کند و اهمیت ویژه ای به همکاری با میراث فرهنگی و صنایع دستی دهد.
